Συνέλευση στου Φιλοπάππου 16 Μάρτη 2008

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή η συνέλευση για του Φιλοπάππου.
Η προηγούμενη είχε γίνει στις 11 Νοέμβρη με αφορμή την γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (09/09/2007), υπό την προεδρία Ζαχόπουλου, για να μετατραπεί του Φιλοπάππου σε «οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο».
Αφορμή για τη νέα συνέλευση υπήρξε η υπογραφή της συγκεκριμένης γνωμοδότησης από το υπουργό πολιτισμού και η αποστολή της απόφασης στο εθνικό τυπογραφείο προς δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αυτή είναι η απόφαση του υπουργού με ημερομηνία 5 Φλεβάρη 2008:

Για λόγους όμως που δεν γνωρίζουμε ακόμα, η απόφαση αυτή, πριν τυπωθεί, αποσύρθηκε από το Εθνικό Τυπογραφείο, στις 26 Φλεβάρη.

Στη συνέλευση έγινε ενημέρωση για όσα είχαν μεσολαβήσει από την προηγούμενη συνέλευση.

• Τις δεντροφυτεύεις [1]-[2]-[3]-[4] και με αφορμή αυτό την τοποθέτηση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, υπέρ του να κλείσει ο λόφος.
• Τις δηλώσεις των αρχαιολόγων του λόφου στην εφημερίδα Καθημερινή, για να απαγορευθούν στο λόφο ποδήλατα, σκυλιά, πικνίκ και άλλα που έτσι κι αλλιώς προβλέπονται για τους «οργανωμένους αρχαιολογικούς χώρους».
• Την αίτηση για αυτοψία στις καταπατήσεις του εστιατορίου-Catering του Διονύσου, που κατέθεσαν πέντε πολίτες της περιοχής μας στο Κεντρικό αρχαιολογικό Συμβούλιο και τον υπουργό Πολιτισμού.
• Την απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου, μετά από αίτημα πολίτη, που ακυρώνει άδεια της πολεοδομίας προς το Διόνυσο για εργασίες, λόγο του ότι δεν είχε την άδεια της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Φυσικά σε όλη αυτή την υπόθεση η αρχαιολογική υπηρεσία είναι άφαντη.
• Την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που δικαιώνει πολίτες της περιοχής μας γιατί η πρώτη εφορεία αρχαιοτήτων (Α’ ΕΠΚΑ) και το υπουργείο Πολιτισμού, αρνιόταν να τους δώσουν έγγραφα, που δικαιούνταν.

—

Στη συνέλευση για άλλη μια φορά έγινε ξεκάθαρο ότι οι πολίτες της περιοχής μας σε καμία περίπτωση δεν θα αποδεχτούν περίφραξή και ένα καθεστώς απαγορεύσεων στο λόφο. Είναι πια σαφές ότι η μετατροπή του χώρου σε «οργανωμένο αρχαιολογικό» δεν βελτιώνει τις δυνατότητες για προστασία, για την οποία άλλωστε το υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟ) δεν δίνει χρήματα, αλλά απλά πετάει ους πολίτες έξω, μετατρέποντας τους σε πελάτες, ενός ξένου προς την κοινωνία χώρου. Ταυτόχρονα η πρόταση της Α’ ΕΠΚΑ για καφενείο πάνω στο βράχο της Ακρόπολης και η τύφλωση της στις καταπατήσεις του Διόνυσου [1]-[2]-[3]-[4], μας δείχνουν με τον πιο καθαρό τρόπο που το πάνε: Στην εμπορευματοποίηση. Δυστυχώς η αρχαιολογικο-κεντρική και ταυτόχρονα αντικοινωνική οπτική κάποιων αρχαιολόγων, έρχεται και δένει με τις επιδιώξεις του ΥΠΠΟ για εμπορευματοποίηση των αρχαιολογικών χώρων.

—

Μετά το πέρας της πρώτης κουβέντας της συνέλευσης, ο κόσμος (περίπου 300 άτομα) κινήθηκε από την πλατεία Βουτιέ που βρίσκετε εκτός Φιλοπάππου στον περιφερειακό προς τον λόφο απέναντι. Εκεί συνάντησε ένα μείγμα διμοιριών των ΜΑΤ (μπλε και πράσινες) αναμεμιγμένες, με διάφορους άλλους αστυνομικούς, γαρνιρισμένο με διάφορους υπαλλήλους του ΥΠΠΟ, και στην κορυφή με δύο αρχαιολογικά κερασάκια υψηλής κοινωνικής ευαισθησίας, που ακούνε στο όνομα Όλγα Βογιατζόγλου και Πέπη Λαζαρίδου (οι υπεύθυνες αρχαιολόγοι του λόφου). Η πρώτη δε ήταν και μάχιμη στην πρώτη γραμμή δίπλα δίπλα με την αστυνομία. Έτσι η αντικοινωνική εκδοχή την προστασίας αρχαιολογικών χώρων, έδεσε υπέροχα με την προστασία της δημόσιας τάξης. Εύγε στις δύο αρχαιολόγους που συνεχίζουν τον αντικοινωνικό τους κατήφορο, έχοντας γίνει η αιχμή του δόρατος της πολιτικής του ΥΠΠΟ, που κατά τα άλλα αφήνει την αρχαιολογική υπηρεσία να ασφυκτιά χωρίς κονδύλια και τους χιλιάδες συμβασιούχους να υποφέρουν από την εργασιακή ανασφάλεια.
Εκεί λοιπόν στην είσοδο του λόφου, ο κόσμος αντιμετώπισε μπλόκο των ΜΑΤ στην πόρτα, σαν μια εικόνα από τα προσεχώς, της προστασίας αρχαιοτήτων όπως την εννοούν. Ευτυχώς ο επικεφαλής αντελήφθη εγκαίρως ότι η κατάσταση ήταν γελοία και διέταξε τα ΜΑΤ να αφήσουν τον κόσμο να περάσει.

—

Στη συνέχεια και μετά από κάποιες δυσάρεστες αντεγκλήσεις με κάποιους υπαλλήλους του ΥΠΠΟ που έδειξαν πιο υπερβάλλον ζήλο από τα ΜΑΤ, ο κόσμος πορεύθηκε προς τα σημεία που έχουν γίνει δεντροφυτεύσεις για να τα δει και να μοιραστούμε το καλοκαιρινό πότισμα των νεαρών φυτών. Μετά περί τα 150 άτομα έκατσαν στο κλειστό καφενείο του Πικιώνη στο Λουμπαρδιάρη και συζήτησαν τις προοπτικές να το ανοίξουμε κάποια σαββατοκύριακα. Το ραντεβού για το θέμα αυτό ανανεώθηκε για τις 6 Απρίλη.
Και με αυτή τη συνέλευση δηλώνουμε κατηγορηματικά, ότι κάθε προσπάθεια αλλαγής του διπλού χαρακτήρα του λόφου, ως αρχαιολογικού χώρου και δημόσιου, ελεύθερα προσβάσιμου χώρου βόλτας και αναψυχής, θα βρει τους πολίτες της περιοχής, δυναμικά αντίθετους.
Τα όνειρα κάποιων για κλειστό Φιλοπάππου, θα μείνουν για πάντα όνειρα και όσο πιο γρήγορα το χωνέψουν, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς και ειδικά αυτές. Τα ΜΑΤ δεν τους έσωσαν ούτε το 2002 και είναι αστείο να πιστεύουν ότι θα τους σώσουν σήμερα. Οι ιθαγενείς επαγρυπνούμε…