Φωτo-ντοκουμέντο: Ο διπλασιασμός του Διονύσου

Μια χρονολογικά διατεταγμένη σειρά φωτογραφιών του εστιατορίου του Διονύσου στου Φιλοπάππου θα μας αποκαλύψει τη σχέση παρελθόντος και παρόντος και, κυρίως, τη ξαφνική μεταμόρφωση-διπλασιασμό του κτιρίου μέσα σε λίγα χρόνια. Δυστυχώς οι φωτογραφίες δεν είναι όλες καλής ποιότητας, αλλά αυτό που έχουν να πουν το λένε καθαρά. Συνολικά για την υπόθεση των καταπατήσεων και παρανομιών του Διονύσου, πάντα με την ανοχή-συγκάληψη της Εφορείας Ακροπόλεως, των ΕΟΤ-ΕΤΑ ΑΕ και της πολεοδομίας του Δήμου Αθηναίων μπορείτε να διαβάσετε το [Φάκελος Διονύσου].

1962 και ο Διόνυσος είναι ακόμα υπό ανέγερση από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Προκόπιο (Kόπη) Βασιλειάδη και Σάββα Κονταράτο.

1967 και ο Διόνυσος βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία, ενώ η πλαγιά πίσω του έχει φυτευθεί.

1978: Η οικία του ζωγράφου Κ. Παρθένη μπροστά από το Διόνυσο έχει κατεδαφιστεί, η πίσω πλαγιά έχει πρασινίσει για τα καλά, ενώ το κατάστημα δεν έχει υποστεί αλλαγές-προσθήκες παρά το γεγονός ότι η περίοδος της χούντας φημιζόταν για τις οικοδομικές αυθαιρεσίες. Χαρακτηριστικά, ο τότε έφορος Ακροπόλεως (1967-1981) Γ. Δοντάς επανειλημμένα αρνήθηκε άδειες για επεκτάσεις του Διονύσου. Το σκεπτικό του μπορείτε να διαβάστε σε έγγραφο του 1973 στο «Φάκελο Διονύσου».

1985: Προφανώς χάρη στο ενδιαφέρον και την περιποίηση, το πράσινο έχει φουντώσει κάνοντας το κτίσμα του Διονύσου να χάνεται μέσα στο πράσινο, πιο διακριτικό. Στα δεξιά βλέπουμε ότι το κατάστημα έχει προσθέσει τέντες.

1995: Δέκα χρόνια αργότερα, το πράσινο είναι εμφανώς λιγότερο, οι τέντες δυστυχώς παραμένουν προσθέτοντας σε ασχήμια, αλλά κατά τα άλλα το κτίριο δεν φέρει προσθήκες. Έχει σημασία ότι πίσω από την στέγη της κεντρικής αίθουσας μπορούμε να διακρίνουμε το χώμα της πλαγιάς. Η χρονιά αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς έφορος Ακροπόλεως είναι πλέον η κ. Άλκηστις Χωρέμη, ενώ λίγο καιρό πριν υπεύθυνες για το λόφο του Φιλοπάππου έχουν αναλάβει οι αρχαιολόγοι κκ Κ. Λαζαρίδη και Ο. Βογατζόγλου. Αυτές που διατρανώνουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν ότι παρέλαβαν το λόφο «κοπρώνα» από τους προκάτοχους συναδέλφους τους.

———————— 1997… η μεταμόρφωση! ————————

1997: Δεν χρειάστηκαν στο Διόνυσο πάνω από δύο χρόνια για να μεταμορφωθεί! Ότι δεν είχε κάνει από το 1962 το έκανε στο διάστημα 1995-97 και υπήρξε και συνέχεια. Γιατί άραγε; Ευνοϊκότερες συνθήκες; Από τα πούλμαν στην Αρεοπαγίτου καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε στην περίοδο προ πεζοδρόμησης. Μόνο από όσα φαίνονται στην φωτογραφία απαριθμούμε:

(1) Η πλαϊνή δεξιά μικρή ανοιχτή βεράντα διπλασιάστηκε, απέκτησε αποθήκη από κάτω, έκλεισε με πέτρινες κολόνες και στέγη και αποτελεί πια νέα κλειστή αίθουσα.
(2) Πίσω από την ίδια βεράντα διακρίνονται επίσης με άσπρο χρώμα κάποιες επεκτάσεις.
(3) Πίσω από την κεντρική στέγη υπήρξε επίσης προχώρημα προς στην πλαγιά με διάφορες εγκαταστάσεις.
(4) Μπροστά αριστερά ξεπήδησε μια νέα βεράντα, αυτή με τις δύο ομπρέλες.
(5) Παράλληλα με την κεραμοσκεπή του αύλειου χώρου διακρίνουμε μια δεύτερη διαφορετικού χρώματος. Και εκεί έχουμε προσθήκη κτίσματος.
(6) Στα δεξιά της φωτογραφίας και κάτω από τα δέντρα διακρίνουμε τις νέες αυθαίρετες αποθήκες που μεταγενέστερα επεκτάθηκαν κιόλας.
Αυτά είναι που φαίνονται.

2001: Όπως βλέπουμε από τα εργοταξιακά κοντέινερ είναι η φάση κατά την οποία πεζοδρομείται η Δ. Αρεοπαγίτου. Τώρα στο Διόνυσο βλέπουμε και φουγάρα να καπνίζουν! (Εμφανίζονται πρώτη φορά σε φωτογραφίες του 1999). Απέναντι από την Ακρόπολη. Γιατί; Διότι εντός του σημαντικότερου αρχαιολογικού χώρου της χώρας ο Διόνυσος λειτουργεί πλέον και ως παρασκευαστήριο για μαζική εστίαση, με άλλα λόγια Catering! Συχνά πυκνά θα δείτε τα φορτηγά του να φορτώνουν και να φεύγουν για διανομές. Αυτό αποτελεί και εξήγηση του γιατί ο Διόνυσος χρειάστηκε ξαφνικά τόσες πολλές επεκτάσεις και αποθήκες. Ταυτόχρονα υπάρχουν πολύ περισσότερες προσθήκες που δεν φαίνονται, στο πίσω μέρος αλλά και νέες τουαλέτες σε θέση δεύτερου(!) υπογείου (λόγο υψομετρικής διαφοράς).

2002 και το έγκλημα ολοκληρώνεται. Στον διπλασιασμό του Διονύσου έρχονται να προστεθούν δημόσιες (επί πληρωμή φυσικά) τουαλέτες που διακρίνονται υπό κατασκευή στα αριστερά της φωτογραφίας. Λίγο πιο πέρα στη γωνία που δεν φαίνεται χτίζεται την ίδια περίοδο το επίσης αυθαίρετο πωλητήριο αρχαίων ομοιωμάτων. Το Υπουργείο Πολιτισμού ψαλιδίζει συνεχώς το λόφο, είτε κάνοντας τα στραβά μάτια στο Διόνυσο είτε χτίζοντας το ίδιο αυθαίρετα και, φυσικά, αντιαισθητικά.

Οι επεκτάσεις του Διονύσου έχουν γίνει χωρίς άδειες και επίβλεψη, όπως ορίζει ο αρχαιολογικό νόμος, αλλά αυθαίρετα και παράνομα. Οι κάτοικοι κατάφεραν και αποκάλυψαν το σκάνδαλο, αλλά σκόνταψαν στη συνωμοσία σιωπής της Εφορείας Ακροπόλεως, του Δήμου αλλά και της αστυνομίας. Χαρακτηριστικά είναι όσα συνέβησαν στα μέσα Δεκεμβρίου του 2008.

Πιστεύουμε ότι η σειρά φωτογραφιών δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το τι και κυρίως το ΠΟΤΕ έγινε. Ότι δεν συνέβη επί τριάντα χρόνια, έγινε σε 3-4 από το 1995 και μετά. Και αυτό αποτελεί μια απόδειξη για το ποιοι είναι οι πραγματικοί σκοποί όσων διατείνονται ότι με την περίφραξη και το ωράριο θα προστατεύσουν τους λόφους του Φιλοπάππου. Ο συνδυασμός περιορισμού των δικαιωμάτων των πολιτών, με αύξηση της αυθαιρεσίας συμφερόντων τα λέει όλα. Όπως άλλωστε και η ιστορική φράση της τέως εφόρου Ακροπόλεως κ. Χωρέμη, ότι ο Διόνυσος είναι «υπόθεση κυβερνητικού ενδιαφέροντος» [σελ.1]-[σελ.2]. Και προφανώς… κυβερνητικού ενδιαφέροντος παρόντος πας αρχαιολογικός νόμος παυσάτω!

ΥΓ. Πέντε τρόποι για να δείτε τις καταπατήσεις του Διονύσου στον αρχαιολογικό χώρο. Βάση (Ι) αρχιτεκτονικών σχεδίων, (ΙΙ) αεροφωτογραφιών, (ΙΙΙ) γραφήματος, (ΙV) φωτογραφικής σύγκρισης και (V) χρωματισμού.