Δίδυμα περίπτερα, δίδυμη κατάληξη;

Διαβάστε παρακάτω, το σημερινό άρθρο της Ελευθεροτυπίας για το δίδυμο περίπτερο Πικιώνη στους Δελφούς και ίσως δείτε το μέλλον του αντίστοιχου περιπτέρου στου Φιλοπάππου.

Για όσους και όσες πιστεύουν ότι το αναπαυτήριο Πικιώνη στο λόφο, δεν κινδυνεύει γιατί είναι διατηρητέο και ακόμα περισσότερο επειδή δίπλα του βρίσκονται τα γραφεία-κοντέινερ των αρχαιολόγων της Α’ ΕΠΚΑ, είναι πιθανά η ώρα να αναθεωρήσουν. Οι κάτοικοι της περιοχής και ειδικά η Συντονιστική επιτροπή της λαϊκής συνέλευσης Φιλοπάππου, έχουν επανειλημμένα επισημάνει τον κίνδυνο ερείπωσης του αναπαυτηρίου και ζητούν την επαναλειτουργία του ως λιτού καφενείου, όπως το προόρισε ο Δ. Πικιώνης και όπως το αγαπήσαμε. [Δείτε σχετική αναφορά-αίτηση]. Αναρωτιόμαστε, ανάμεσα στην λειτουργία του με καταπατήσεις και θορυβώδεις φιέστες, και στην ΜΗ λειτουργία του, δεν υπάρχει άλλη οδός; Ή ανεξέλεγκτο ή κλειστό;

Δεν μας καθησυχάζει καθόλου το ότι είναι διατηρητέο, όχι μόνο γιατί η σημερινή εικόνα του είναι εικόνα ερείπωσης, αλλά και επειδή τα λιθόστρωτα Πικιώνη, που είναι και αυτά διατηρητέα, δέχονται καθημερινά την απαγορευμένη κατά τα άλλα κίνηση οχημάτων, ακόμα και βαρέων, με τους αρχαιολόγους της Α’ ΕΠΚΑ να σφυρίζουν αδιάφορα καθώς μπαίνουν στα λιθόστρωτα με τα αυτοκίνητα τους και τους αρχαιοφύλακες να παίζουν το ρόλο πορτιέρη αφήνοντας τα οχήματα στο λόφο. Αυτοί είναι που επιβλέπουν την διατήρηση των μνημείων; Το μόνο διατηρητέο στους λόφους Φιλοπάππου πρέπει να είναι το φιλότιμο, γιατί τείνει προς εξαφάνιση. Να μην πούμε για την επαγγελματική συνείδηση.

Δείτε φωτογραφίες από το περίπτερο στους Δελφούς

Και τώρα δείτε [εδώ], την κατάσταση του αναπαυτηρίου του Πικιώνη στου Φιλοπάππου. Είναι κάποια στάδια πριν.

Δείτε ολόκληρο το άρθρο της Ελευθεροτυπίας:

Χάρβαλο μεν, διατηρητέο δε

Ηταν μια πανέμορφη αετοφωλιά και τώρα έχει καταντήσει ένα θλιβερό ερείπιο το τουριστικό περίπτερο του Πικιώνη στους Δελφούς. Θα θυμούνται κάποιοι που πέρασαν από εκεί στο παρελθόν την προνομιακή θέα που πρόσφερε από τις βεράντες του στο δελφικό τοπίο. Είναι φυσικό τώρα να προκαλεί μεγάλη απογοήτευση η εγκατάλειψή του. Τζάμια σπασμένα, στέγη μισογκρεμισμένη, πόρτες να χάσκουν ανοικτές και το τζάκι να παραμένει χρόνια σβηστό.

Το ξύλινο αυτό κτίσμα, ντυμένο με τοπικό λίθο, δίνει την αίσθηση της χειροποίητης δημιουργίας, όπως και το άλλο περίπτερο που βρίσκεται δίπλα στον Αγιο Δημήτρη τον Λουμπαρδιάρη, στου Φιλοπάππου. Πρόκειται για έργα στα οποία έχει βάλει τη σφραγίδα του ο μεγάλος Ελληνας αρχιτέκτονας, γι’ αυτό το ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε φέτος να το κηρύξει διατηρητέο. Για την Ιστορία αναφέρουμε ότι το υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο υποτίθεται ότι έχει πιο ευαίσθητα αντανακλαστικά σε θέματα προστασίας μνημείων, αρνήθηκε στις 5/6/2002 το χαρακτηρισμό του.
Ισως γιατί ένα χρόνο πριν η εταιρεία Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (Ε.Τ.Α.), στην οποία έχει περιέλθει όλη η περιουσία του ΕΟΤ, μαζί και το περίπτερο Πικιώνη, είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να προκηρύξει διαγωνισμό για τη μίσθωσή του και δεν επιθυμούσε να βάλει εμπόδια στην εμπορική εκμετάλλευσή του.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Δελφών είχε συναινέσει στο αίτημα της ΕΤΑ (14/3/2001) για την προκήρυξη διαγωνισμού για την ενοικίασή του υπό τον όρο ότι «θα λειτουργήσει όπως το είχε οραματιστεί ο Πικιώνης, ως αναψυκτήριο ή ως παραδοσιακό καφενείο στις σημερινές του διαστάσεις». Μάλιστα είχε επισημάνει στην εταιρεία ότι το κτίριο βρίσκεται εντός της αδόμητης Ζώνης Α’ των «Ζ.Ο.Ε. Δελφών», όπου απαγορεύεται κάθε δόμηση ή αλλαγή χρήσης και ως εκ τούτου ο δήμος «είναι απολύτως αντίθετος σε κάθε ενέργεια ή σκέψη επέκτασής του, δημιουργίας προσθηκών και σε τάσεις γιγαντισμού». Το Δ.Σ. έκανε επίσης σαφές ότι δεν θα επιτρέψει να μπουν τέντες, πρόσθετα κιόσκια ή πλαστικοί ανεμοφράχτες στον εξωτερικό χώρο.
Ολοι αυτοί οι περιορισμοί φαίνεται πως ανέστειλαν τα σχέδια εκμετάλλευσής του και το περίπτερο αφέθηκε στη μοίρα του να ρημάζει, όπως και μερικά «Ξενία» που τα βλέπεις και τα λυπάσαι.
Το ερώτημα είναι γιατί δεν μπορεί ένα μικρό κτίσμα όπως αυτό να αναστηλωθεί και να λειτουργήσει για τους λάτρεις της φύσης και του πολιτιστικού τοπίου όπως ήταν παλιά; Πρέπει όλα να τα θυσιάσουμε στην κερδοφορία; Ποια η δυσκολία να παραχωρηθεί η χρήση του στον Δήμο Δελφών που δείχνει να διαθέτει και την απαιτούμενη ευαισθησία για την προστασία του;

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 05/10/200